محققان در دانشگاه ایالتی ایلینوی می گویند که اولین و مهمترین راه حفظ توان مغزی ورزش کردن است.

آرت کریمر دانشمند علوم اعصاب و مدیر موسسه علوم و فناوری پیشرفته بکمن در این دانشگاه در مطالعه ای مغز ۱۲۰ فرد با سن نسبتا بالا را اسکن کرد. نیمی از این افراد یک برنامه ورزشی را شروع کرده بودند.

این برنامه شامل ۴۵ دقیقه پیاده روی برای سه روز در هفته بود.

بعد از گذشت یک سال، اسکن ام آر آی نشان داد که حجم مغز گروهی که ورزش می کرد عملا بیشتر شده است.

همزمان حجم مغز افراد گروه دیگر ۱.۵ درصد کوچک شد که به این ترتیب اختلاف حجم مغز دو گروه در این مدت به ۳.۵ درصد رسید.

آزمایش های بیشتر نشان داد که افزایش حجم مغز به معنی داشتن حافظه قوی تر است.

آقای کریمر می گوید مطالعات قبلی به روی حیوانات نشان داده بود که در آن گروه از جوندگانی که تحرک زیاد داشتند تغییرات مطلوب فیزیولوژیکی مشاهده شد. مثلا تعداد سلول های عصبی آنها بیشتر بود، ارتباط میان این سلول ها قوی تر بود و جریان خون به بخش هایی از مغز آنها بیشتر.

البته کارشناسان می گویند که مساله فقط ورزش کردن نیست، بلکه باید فشار خون، میزان کلسترول و وزن در یک حد مطلوب نگه داشته شود.

به عبارت دیگر آنچه برای قلب خوب است برای مغز هم خوب است.

آقای کریمر می گوید که شواهد در مورد موثر بودن تمرین های فکر خیلی قطعی نیست اما فعال نگه داشتن مغز مسلما ضرری ندارد.

به گفته او مغز تشنه بدعت است و بنابراین او کارهایی مثل یاد گرفتن یک زبان تازه یا یک آلت موسیقی را پیشنهاد می کند.

توصیه دیگر کارشناسان این است که با دوستانتان وقت بگذرانید.

برایان جیمز، اپیدمولوژیست در مرکز بیماری آلزایمر راش در شهر شیکاگو، اخیرا مطالعه ای را منتشر کرد که در آن زندگی اجتماعی ۱۱۰۰ فرد بالای ۸۰ سال بررسی شده بود.

این افراد برای ۱۲ سال تحت بررسی بودند و نتیجه این بود که خطر تحلیل قوای مغزی در افرادی که زندگی اجتماعی فعالی داشتند نصف افرادی بود که کمترین تماس اجتماعی را داشتند.

مساله تغذیه هم هست.

کارشناسان توصیه می کنند که مواد آکنده از اسیدهای چربی اومگا ۳ و اومگا ۶ که مثلا در ماهی یا هسته های روغنی مثل گردو به وفور وجود دارد و همچنین ویتامین هایی که در میوه و سبزیجات پیدا می شود می تواند به سلامت مغز کمک کند.